Volgens de mensenrechtenorganisatie HRANA* zijn er sinds 13 juni, het begin van de oorlog tussen Israël en het ayatollahregime, 823 Iraniërs gearresteerd op beschuldiging van spionage voor Israël.

Het Comité Iran Vrij ontvangt ook dagelijks berichten over politieke gevangenen die op grond van deze onbewezen beschuldiging worden terechtgesteld.

Dat verbaast niet, want het Iraanse regime heeft in het algemeen geen enkele terughoudendheid bij het omleggen van politieke tegenstanders. 

Alleen al in 2024 zijn er 930 doodstraffen uitgevoerd. Twee jaar eerder tijdens de Woman, Life Freedom-opstand werden ruim 10-duizend demonstranten gearresteerd, meer dan 500 jongeren op straat doodgeschoten, van wie zeker 70 minderjarigen.

De huidige ontwikkelingen doen denken aan 1988. Toen gaf ayatollah Khomeini, direct nadat hij noodgedwongen een staakt-het-vuren met Irak had geaccepteerd, opdracht zijn politieke tegenstanders uit de weg te ruimen om binnenlandse onrusten voor te zijn. Binnen enkele weken werden ruim 5000 politieke gevangenen geëxecuteerd en in massagraven gedumpt. De voormalige president Raisi was een van de leden van de commissie die over leven en dood van de politieke gevangenen besliste. Deze commissie is later bekend geworden als De Commissie des Doods.

In die pre-digitale periode kon het ayatollahregime die massamoord in alle stilte uitvoeren. Het Comité Iran Vrij vraagt aandacht van politiek en media voor het lot van de Iraanse politieke gevangenen. Bijvoorbeeld de Iraans-Zweedse professor Ahmadreza Djalali, die na een bezoek aan Iran al 9 jaar in de beruchte Evin gevangenis wordt vastgehouden. Hij is onlangs ter dood veroordeeld. Zijn leven en dat van vele anderen is afhankelijk van de mate waarin wij de stilte doorbreken en voorkomen dat zo’n misdaad anno 2025 wordt herhaald.