Brief van Zeinab Jalalian uit de gevangenis, over 17 jaar gevangenschap

Zeinab Jalalian is een van de langst zittende politieke gevangenen in Iran. Hier in ons dossier mensenrechten lees je haar door ons vertaalde volledige brief, deze brief die uit de gevangenis is gesmokkeld, over 17 jaar gevangenschap. 

De brief is een aangrijpende getuigenis van Zeinab, een Koerdische vrouw die al zeventien jaar onterecht gevangen zit in Iran. Ze beschrijft hoe ze in 2007 werd ontvoerd door autoriteiten terwijl ze op reis was naar Kermanshah. Vanaf het begin werd ze blootgesteld aan zware martelingen en vernederingen. Ondanks de fysieke en mentale mishandelingen weigerde ze haar identiteit te verloochenen. In een schijnproces, zonder eerlijk verhoor, werd ze ter dood veroordeeld.

Na haar veroordeling werd Zeinab meerdere malen overgeplaatst naar verschillende gevangenissen, waaronder die van Teheran, Kermanshah, Khoy en uiteindelijk Yazd. Overal werd ze geconfronteerd met mishandeling, isolatie en de ontberingen van een wrede detentie. Tijdens haar gevangenschap werd ze besmet met het coronavirus, zonder adequate medische zorg te ontvangen. Haar verzoeken om overplaatsing of betere behandeling werden genegeerd, waardoor ze gedwongen werd in hongerstaking te gaan.

Zeinab beschrijft het intense gemis van haar familie, haar moeder in het bijzonder, en de heimwee naar haar geboortestreek Koerdistan. Ondanks jaren van lijden blijft haar geest ongebroken. In haar oproep aan het Iraanse volk roept ze op tot verzet tegen onderdrukking, armoede en onrecht. Ze moedigt eenheid en actie aan met de krachtige boodschap: "Nee tegen moord, nee tegen executie, nee tegen gevangenis, nee tegen armoede, nee tegen honger."

Met deze brief hoopt Zeinab dat haar stem gehoord wordt en dat haar lijden niet vergeefs is.

Lees de volledige, door ons vertaalde, brief hier

Lees meer van onze artikelen over mensenrechten schendingen en protesten hier